عطر واژه ای گرفته شده از زبان عربی است که شامل مخلوطی از اسانس‌ها، ترکیبات معطر، مواد تثبیت‌کننده و حلال‌ها می باشد و معمولاً نیز به صورت مایع تهیه و ارائه می شود. این ترکیب شگفت انگیز برای خوشبوسازی بدن انسان، حیوانات، غذا، اشیا، و محیط زندگی مورد استفاده قرار میگیرد. مواد اولیه معطر سازندهٔ عطر از راه استخراج از منابع گیاهی، حیوانی یا از روش‌های تولید مصنوعی مواد شیمیایی در آزمایشگاه های صنعتی تهیه می‌گردد.
نگاهی عمیق به متن‌ها و حفاری‌های باستان‌شناسی مشخص میکند که عطرها در برخی از تمدن‌های اولیه وجود داشته‌اند و عطرسازی مدرن از اواخر قرن ۱۹ میلادی که تولید مصنوعی مواد معطری همچون وانیلین و کومارین به‌طور تجاری ممکن شد شروع گردیده است.
ارزش بازار جهانی عطر در سال ۲۰۱۸ میلادی معادل ۳۱٫۴ میلیارد دلار برآورد گردیده است و انتظار می‌رود از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ میلادی با نرخ رشد مرکب سالانه ۳٫۹٪ گسترش یافته و به عدد ۴۰٫۹ میلیارد دلار در سال برسد.
تاریخچه هنر عطر سازی:
هنر عطرسازی در زمان باستان از میان رودان و مصر شروع شده و در کشور ایران و روم باستان توسعه پیدا کرد. اولین شیمی‌دان ثبت شده در دنیا زنی بنام «تاپوتی» است؛ عطر سازی که طبق لوحه‌های خط میخی در هزاره دوم قبل از میلاد در میان رودان می‌زیسته‌است. وی گل‌ها، روغن‌ها و وج را با دیگر مواد معطر چندین بار متوالی تقطیر و صاف می‌کرده تا عطر مورد نظر را تولید کند.
در سال ۲۰۰۵ میلادی باستان شناسان آنچه که تصور می‌شود قدیمی‌ترین عطر جهان باشد را در پیرگوس، قبرس کشف کردند. این عطرها قدمتی بیش از چهار هزار سال سال دارند. در این مجموعه حداقل ۶۰ دستگاه تقطیر، کاسه برای مخلوط کردن، قیف و بطری عطر در یک کارگاه چهار هزار متر مربعی کشف شد. در دوران دور دست مردم با استفاده از گیاهان و ادویه جاتی مانند بادام، گشنیز، گل تلفونی از نوع سبز آن، رزین رسته مخروطیان، ترنج و همچنین انواع گُل عطر تولید می‌کرده‌اند.
همچنین در اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد در سیلک کاشان غیر از ظروف سفالین بعضی تُنگ‌های کوچک از جنس مرمر، که گویا مخصوص نگهداری عطر بود در حفریات نواحی سیلک پیدا شده‌است و همچنین مقداری آئینه مسی جهت آرایش به دست آمده‌است.